Review documentaire Cowspiracy

Cowspiracy is een documentaire gemaakt door Kip Andersen. Het is al een wat oudere documentaire doordat die uit 2014 komt. Toch wilde ik hem kijken, omdat het echt gericht is op duurzaamheid en de rol van de zuivel- en vleesindustrie hierin. Van tevoren was ik erg benieuwd hoe diep ze hierop in zouden gaan en hoe ik mij achteraf zou voelen. Na verschillende documentaires over dit soort gelijke onderwerpen voelde ik mij niet zo prettig omdat ik zelf toch af en toe vlees eet en elke dag zuivel drink of eet. Ik wilde dus goed bekijken hoe ik mij achteraf voelde en wat ik van de documentaire vond.  

Allereerst gaat de documentaire over Kip Andersen. Hij startte een onderzoek naar oplossingen voor milieugerelateerde problemen. Hij doet al alles wat hem wordt verteld zoals kort douchen en met de fiets naar werk gaan. Hij gaat langs bij verschillende organisaties zoals Greenpeace. Het valt hem al snel op dat ze allemaal dingen zeiden over hoe je je steentje kan bijdragen in ons huis en daarbuiten. Echter zeggen ze helemaal niks over het feit dat er enorm veel water wordt gebruikt in de vlees- en zuivelindustrie. Wanneer hij dit aankaart bij de organisaties zeggen ze niks en worden ze stil. De reden hierachter blijkt dat ze bang zijn om sympathie van hun ‘volgers’ te verliezen.  

In de documentaire wordt er niet alleen maar gekeken naar de waterverspilling. Er wordt ook aandacht besteed aan de oceanen die worden leeggevist en hoe vele natuurgebieden moeten worden gekapt. Hij gaat opzoek naar oplossingen hiervoor, zoals boerderijen die volledig diervriendelijk zijn en waar de dieren genoeg ruimte hebben. Dit blijkt nog niet voldoende en daarbij komt hij tot de conclusie dat wanneer je veganistisch eet (volledige plantaardige voeding) je het meest milieuvriendelijk en duurzaam bezig bent.  

Ik vond deze documentaire twee kanten hebben. Positief en negatief. Het positieve deel vind ik dat het heel nuchter verteld wordt. Je kan er heel erg je eigen mening over vormen en het wordt niet specifiek één kant op gedrukt. Verder worden er veel verschillende partijen geïnterviewd wat ik heel sterk vind. Het negatieve ding vind ik dat ik alsnog een (licht) vervelend gevoel kreeg aan het einde van de documentaire doordat ik zelf wel vlees en zuivel eet. Dit valt verder wel allemaal te relativeren waardoor ik wel met een goed gevoel naar deze documentaire kijk en hem ook zou aanraden. Ik denk nu veel meer na over de zuivel die ik neem of het vlees wat ik koop. Ik weet dat er andere documentaires zijn die actueler zijn en ook over soortgelijke onderwerpen zoals duurzaamheid en plantaardige voeding gaan. Wellicht komen er in de toekomst daar ook nog reviews van.  

Zijn er nog meer documentaires waar jullie een review van willen?